Gedwongen Rechts

Welkom op het Blog "Gedwongen Rechts" dit blog staat volledig achter Israël en haar recht en plicht om zichzelf en haar inwoners te beschermen. Verder staat dit blog achter onderdrukte volkeren zoals de Koerden en de Yezidi en steun ik middels dit blog hun strijd voor vrijheid en vrede. Ik sta achter Nederland en ben van mening dat zowel de islam als inmenging van Europa volledig ongewenst is. Respecteer onze normen en waarden opgebouwd door onze voorouders volgens joods christelijke traditie.

vrijdag 7 november 2014

Eyes of the blind : Symphony for the Yazidis

Music empathic to the plight and suffering of the Yazidis, Kobani, and Christians who are being persecuted and suffering.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Welkom,

Om Nederland nog enige kans te geven moeten we wel rechts denken, leven en doen. Dit is het resultaat van decennia lang links zakkenvullen en de Nederlander laten betalen voor heel Europa, heel de Wereld en voor zo veel mogelijk kansloze gelukszoekers die onze grenzen mochten passeren om hier te genieten van een levenslange uitkering. Als dank voor dit alles (door politiek correct links aangeboden) kregen wij terug: De Islam geloof van vrouwenmishandeling, kindermisbruik en intolerantie ten opzichte van ons echte Nederlanders, onze cultuur en onze geloofsovertuiging. Daarom Gedwongen Rechts.

(Door: “meneertje“ op http://ejbron.wordpress.com)

Ik zie ze vaak gaan in zo’n zwarte brigade,

Het hoofd strak verpakt, om ‘t lijf lange gewaden.

Al lang niet meer jong, ze lijken nauwelijks nog vrouwen,

Maar mogen toch niet op hun lelijkheid vertrouwen.

Zij zijn volgens hun heersers het best maar in huis.

Dan kan niets gebeuren, dan blijven ze kuis.

Maar in een colonne van een wijfje of tien

Zijn ze buiten wel veilig, ook als kafirs hen zien.

‘t Is niet in de pas, niet als echte soldaten,

Maar ‘t is wel verbeten, straalt uit hoe z’ ons haten.

Ze moeten misschien ‘t soldateske nog leren,

Maar ik vind ‘t een vrouwelijke vorm van marcheren.

Ja, hoewel ‘t de militaire tucht nog ontbeert

Denk ik toch: de zwarte brigade marcheert.

Ze kijken niet op, ze kijken niet om.

Ze houden zich strak, ze houden zich stom.

Want keken zij mannen wel in ‘t gezicht,

Dan was hun eer of zelfs hun leven ontwricht.

Wat doen ze toch hier? Ach, ze zijn maar gehaald.

Dat ging heel gemakkelijk, want de kafir betaalt.

Zij lijken voor ons dan misschien halve garen,

maar ze zijn hier gehaald om Allah strijders te baren.

Wellicht zijn ze zielig, zo helemaal ontheemd.

De cultuur van dit land blijft hun leven lang vreemd.

Die mogen zij van hun heersers nooit leren kennen.

‘t Is niet de bedoeling dat ze ooit hier gaan wennen.

Maar al hebben zij taal noch gewoonten geleerd,

De zwarte brigade marcheert.

Door niemand bemind, door niemand begeerd,

De zwarte brigade marcheert.

Gij noemt mij racist, mijnheer ? (Wim De Cock)

“Gij noemt mij een racist, mijnheer
omdat ik eigen volk en eigen taal waardeer,
bij eigen aard en eigen waarden zweer,
mijn kind'ren eerst hun rechten leer.
Daarom noemt gij mij een racist, mijnheer.

Noemt gij mij een racist, mijnheer,
omdat ik vreemden zoals gasten eer,
geen dwang of geen bemoeizucht tolereer,
in eigen land de wetten zelf dicteer ?
Noemt gij mij daarom een racist, mijnheer ?

Stel, dat ik later in uw land passeer.
Zult gij niet eisen, dat ik zonder meer,
uw eigenheid en uw gewoonten accepteer ?
Dat ik uw wetten en uw regels respecteer ?
Zijt gij dan ook racist, mijnheer ?

Gij stuurt mij stellig naar mijn thuisland weer,
indien gij vindt dat ik te lang en al te zeer
van uw geduld en gastvrijheid profiteer.
Onthoud, dat gij noch recht noch reden hebt, wanneer
gij 't lef hebt, mij te schelden voor racist, mijnheer !”